- жотығырсы
- ет. жерг. Ашуланғансы, өкпелегенсі. Барғана үйге келсе ұнатпайды, Сұрланып ж о т ы ғ ы р с ы п сөз қатпайды. Өмірін өксіп жатқан ақылдасқан, Сорлыға екі жетім таң атпайды (Шәкәрім, Шығ., 316).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
